In dit huis worden dingen gemaakt

Je kunt zeggen dat het in een handomdraai klaar is, en dat is ook zo. Evengoed is het toch een klusje, zoals in feite alles in de keuken wat je zelf maakt. Maar ze doet het graag, en deze zaterdagochtend had ze er zin in om iets lekkers voor het ontbijt te verzorgen. Het schemert nog, er hangt damp boven het koude water, het is fris. De zinnen komen in flarden, zij schrijft ze haastig op losse papiertjes.
Het aanrecht is schoon en opgeruimd, met alle spulletjes op hun plek; een prachtige pompoen glimlacht haar oranje tegemoet. Citroen raspen, het sap over de plakjes appel gieten zodat ze niet bruinen, de noten even kort roosteren vóór je ze door de havervlokken roert. Op het laatst de specerijen toevoegen; kardemom, kaneel en gember geven het geheel haar volle herfstige smaak. Ze schuift de braadslee in de oven en dekt de tafel.

Het jongste kind studeert piano in de leskamer. Ze speelt nummer vier van de cd; muziek van de film waarbij de moeder in slaap viel. Dit is het deeltje dat het meest bekend is, afgezaagd zo je wilt – maar wanneer haar kind het speelt, word ze er opnieuw door geraakt. Zij oefent eerst alleen de linkerhand, later komt rechts erbij. Mam, het gaat steeds beter, maar het is wel moeilijk hoor, met twee handen! Ze was begonnen met viool, en dat ging ook heel snel, maar de lessen waren te schools, te veel volgens het boekje, waar zij juist zo speels is. Dat had de juf niet in de gaten, of zij kon het niet anders. Na anderhalf jaar was ze gestopt. Nu speelt ze piano, en zij hoeven haar nooit aan te sporen, studeren gaat vanzelf, ze vliegt door alle boekjes. Van haar leraar mag zij zelf liedjes aandragen, en stukjes componeren. En ze oefent uit een etudeboek met heel ingewikkelde vingeroefeningen. Je hebt niet meteen resultaat, maar na een tijdje gaat het warempel opeens een stukje beter. Het vraagt iets om dat te bereiken.

En de Zanger laat haar een opname horen, een stukje van de repetitie voor de opera. Toen zij hem twintig jaar geleden leerde kennen was hij popmuzikant, en liep hij op blote voeten in een Afrikaanse jurk met een gitaar op zijn rug. Hij had toen nog groen haar. Nu is hij twintig kilo lichter, en gaat in de avond met de trein naar zijn repetities. Daar oefenden ze de finale van de eerste akte; voor het eerst met orkest en de hoge sopraan die de tegenstem zingt. Die melodie kent de moeder inmiddels heel goed. Afgelopen zomer zong hij dagelijks uren lang; in het eenzame huis in het hoge noorden. Nu drukt hij haar tegen zich aan, wanneer de opname van zijn Iphone door de keuken klinkt. Zijn krachtige bas, met een ongekende warmte in de laagte, voelt zij in haar lichaam.

Het ontbijt is klaar, ze haalt de hete schaal met geroosterde appel en havermout uit de oven, en iedereen schuift aan. In dit huis worden dingen gemaakt. Stug doorwerken, er zit niets anders op, dan nader je langzaam de stip op de horizon.