-
Het is jaren geleden. De zolder werd leeggehaald. In de stoffige ruimte kon je niet staan, er zaten gaten in het dak, er was asbest achter houten schotten verborgen. Er stonden dozen met boeken, dozen met kleren, de winterkleren in de zomer, de zomerkleren als het winter was; kinderkleren die te schattig waren om weg
-
Een groene onderbroek is op het strandje achtergebleven, het is maat 122-128, een jongensbroekje van de Hema met een patroon van draken, half onder het zand verstopt, kwijtgeraakt tijdens het spel. Een kind dat met blote billen, gauw een warme handdoek om hem heen gewikkeld, en het gaf niet want thuis liggen de schone netjes
-
In de ochtend wakker worden in een vreemd huis in een vreemd bed, een klassiek ledikant met lichtblauwe lakens en wollen dekens. Het licht, het vroege schemergroene licht dat ongefilterd naar binnen valt, veel raam en geen gordijn. En de koolmees net als thuis, om half zes net als thuis. Het gaat erom in de
-
Het wonderlijke schouwspel dat zich in de vroege ochtend voltrekt. Het donker is nauwelijks geweken, de lucht een vermoeden van blauw. En hoe dan uit het niets een vliegtuig. Witte strepen als witte inkt op lichtblauw papier, een raadselachtig verhaal dat werd geschreven als in een droom. De woorden die niet worden gelezen en daarna
-
Mag het over de liefde gaan? Laat het alsjeblieft over de liefde gaan dit keer. Het verhaal dat toen al begon, en achteloos geschreven werd zoals het leven achteloos werd geleefd, en dat zich al die tijd in de kieren van het leven had verstopt, losjes om een stapeltje foto’s gevouwen en ergens in een
-
De meeuwen krijsen, de grond is droog, het heeft al een tijd niet geregend. Droge aarde verbrokkelt tussen vingers, droge huid waarin spontaan kloven springen. Barsten in de grond, ruwe huid insmeren met handcrème al helpt het niet, de huid blijft rood en ruw en springt tot bloedens toe kapot. Een oude dakpan waarin rotsplantjes
-
Als hij naar Parijs vertrokken is blijft zijn kant van het bed leeg. Waar normaal een ander lichaam slaapt ligt nu een stapel boeken en een schrift om in te schrijven. In de vroege ochtend verdiep ik me in drang en in het leven van de Amerikaanse kunstenaar Alice Neel. Ik lees hoe haar echtgenoot
-
In de trein naar Parijs een boek lezen met de titel Drang. Op het omslag staat roman maar het heeft meer weg van een memoir, een genre dat in Nederland nog maar net voet aan de grond heeft gekregen, maar dat in de landen om ons heen en vooral in de VS groot is en geliefd. Is dit boek een
-
Oh laat het stil worden en licht en helder als het heldere water van het meertje dat zich opent tussen de bomen als er niemand is de mensen met de honden zijn er niet op eerste kerstdag, als het meertje tussen de bomen de schemering wordt langzaam duister tussen de bomen maar erboven is het
Naar de inhoud springen
Een leven in scènes | Ilja Marie 