De dag is groen als het regent

De dag is zo groen als het groen dat in potten groeit en het regenwater gulzig in zich opneemt en uitbundig naar de hemel reikt. Een rotsplantje. De kleine gele bloemen op dunne steeltjes, wasachtige kleine blaadjes. Ze richten zich naar het licht in een moment van triomf, dit plantje dat de rest van het jaar heel dichtbij de grond heel langzaam de bodem bedekt. En in een langwerpige bak van aardewerk de vrouwenmantel, het blad dat zich heel langzaam kunstig openvouwt; de druppels worden als parels in het midden bewaard. Als het regent.

In de regen op de natte vlonders, als ze daar zit en de lucht is grijs. Onder een grijze lucht een felgekleurde paraplu. De regen die op de paraplu tikt alsof ze in een tentje zit. In gedachten keert ze terug naar een echte tent, een regenachtige vakantie in een tent aan de rivier.

Hoe ze daar rondliep. De schrijfspullen in een tas, een paarse plastic tas. Op blote voeten door de modder lopen, zoekend naar een een plekje om te kunnen werken. Picknicktafels met houten banken stonden verspreid over het terrein, maar de regen hield aan. Nergens was het droog, het veld werd een modderig slagveld, de tent een toevluchtsoord voor iedereen. En ze kochten paraplu’s bij de benzinepomp, een verlaten tankstation halverwege de weg die langs de camping liep, het waren grote paraplu’s met felgekleurde banen. Rondlopen over de camping onder zo’n paraplu, de tas als een boei om zich aan vast te klampen, een paarse tas met een citaat van de schrijver die een baken werd.

De regen die op de paraplu tikt alsof ze in een tentje zit.

En dat de dag ook nu weer groen is als het regent, de ochtend een groengrijze schemer. Op blote voeten op de koude stenen vloer, het voelt zo fijn als de vloer, schoongepoetst in de avond toen de afwas was gedaan, met het vuile sop dat in een teiltje in de gootsteen stond. Dat voelt zo heerlijk de volgende ochtend vroeg, dat het niet plakt en pikt, als de buitendeur openstaat en ze water kookt voor thee.

Theedrinken uit een zeegroene beker, dat was een cadeau van een kind, hij is nog niet kapotgevallen gestuiterd op de grijsgroene stenen vloer, de beker is er nog en op de bank, de groene bank onder een lichtgroene deken – er is heel veel groen in dit huis op deze dag – op de bank te zitten en thee te drinken en één kaars brandt op de piano.

Het schemergroene licht van de ochtend. Als het regent. De beelden die herinneringen zijn. De indrukken van die dag en alle dagen, welke kies je uit. Dat schreef zij ook. De beroemde schrijver. Een beroemde tekst. Alleen door die indrukken van een gewone maandag of dinsdag vast te leggen kun je ontdekken wat de belangrijkste zijn.

De regen die tikt op een paraplu alsof je in een tentje zit. Een rozet van groene origami in het hart van een plant. Blote voeten in de modder of op een schone vloer.